If school bells are ringing! Corona time plans are required

బడిగంటలు మోగాలంటే!
కరోనా వేళ ప్రణాళికలు అవసరం

కరోనా మహమ్మారి సందర్భంగా యావత్‌ ప్రపంచాన్ని సమాజాన్ని అభద్రతకు గురిచేస్తున్న అంశాలు మూడు.

• ఒకటి వైద్యరంగం, రెండోది విద్యారంగం కాగా మూడోది ఉపాధి రంగం. మొదటి, చివరి రంగాలు కుంటినడకనో, గుడ్డినడకనో నడపబడుతుంటే పూర్తిగా నిర్వేధ్యానికి గురైంది మాత్రం విద్యా రంగమే! .
• కార్పొరేట్‌ విద్యారంగం ఆన్‌లైన్‌ అనే ఓ అసహజ బోధన విధానంతో చిన్నారుల మెదడుపై గాట్లుపెడుతున్నది.
• ఈ విధానాన్ని నిరసిస్తూ హైదరాబాద్‌ ప్రైవేట్‌ పాఠశాలల తల్లిదండ్రుల సంఘం హైకోర్టును కూడా ఆశ్రయించింది.
• హైకోర్టు కూడా ఈ విధానాన్ని అభిశంసించి, ప్రభుత్వాన్ని వివరణ కోరింది. ఈ సందర్భంగా కుటుంబాల్లో మానసికాందోళన మొదలైంది.
• ఉదయం నుంచి సాయంత్రం దాకా బాహ్య సమాజంలోకి వెళ్లాల్సిన బడి ఈడు పిల్లలు ఇంటికే పరిమితం కావడంతో, పిల్లలతో పాటు తల్లి దండ్రులకు, ముఖ్యంగా తల్లికి మానసిక సమస్యలు తీవ్రమ య్యాయి.
• ఈ సమస్యకు పరిష్కారాన్ని చూపాల్సిన ప్రభు త్వాలు కరోనా మహమ్మారిని అడ్డుపెట్టుకొని విద్యారంగాన్ని కార్పొ రేట్‌ శక్తులకు అప్పచెప్పి తన బాధ్యతల్ని పూర్తిగా విస్మరిస్తున్నది.
• కార్పొరేట్‌ పాఠశాలల్ని నియంత్రించలేక ఇటు ప్రత్యామ్నాయ విధా నాన్ని రూపొందించక తల్లిదండ్రులతోపాటుగా విద్యార్థులకు, ఉపా ధ్యాయులకు అనిశ్చిత పరిస్థితిని కలిగిస్తున్నది.
• కొందరు ఔత్సాహికులైన విద్యాభిమానులు కొన్ని మధ్యేమార్గాల్ని ప్రస్తావిం చగా, మరికొంత మంది ప్రభుత్వ ఉపాధ్యాయులు పదోతరగతి విద్యార్థులకు ఆన్‌లైన్‌ పద్ధతిలో బోధనను కొనసాగిస్తున్నారు.
• ఈ సందర్భంగా ఏం చేస్తే బాగుంటుందనేది ఓ చిక్కుముడి ప్రశ్న? కరోనాను ఎదుర్కోవడానికి మూడు మార్గా ల్ని ఆచరిస్తున్నాం. ఒకటి మాస్కుల్ని ధరించడం, రెండు సామా జిక దూరం పాటించడం కాగా మూడోది పరిశుభ్రతను పాటించడం.
• ఈ మూడు మంత్ర దండాల్ని వినియోగిస్తూ ప్రభుత్వ పాఠ శాలల్ని నడపలేమా అనే ప్రశ్నను అందరు ముఖ్యంగా ప్రభుత్వం, ఉపాధ్యాయులు, ఉపాధ్యాయ సంఘాలు వేసుకోవాలి.
• అవునని భావిస్తే గ్రామీణా ప్రాంతాల తల్లిదండ్రులను కాదు, పట్టణ ప్రాంతాల తల్లిదండ్రుల్ని కూడా మెప్పించగలం. కాదనుకుంటే ముందే ఇష్టపడే తల్లిదండ్రుల్ని ఒప్పించి వారి పిల్లలు వచ్చేలా చూడాలి.
• ఓ ఆవాస ప్రాంతంలోని పిల్లలందరూ స్వయంగా కాలి నడకన అందుబాటులో ఉన్న ఆవాస ప్రాంత పాఠశాలకు ఎలాంటి ఇబ్బంది లేకుండా వస్తారు. అలాగే తిరిగి వెళ్లగలరు.
• అవసరమైతే తల్లిదండ్రులు తమ పిల్లల్ని పాఠశాలకు తీసుకొని రాగలరు. ఇలా సామాజిక దూరం పాటించడం చాలా సులభం.
• Masks in Schools
• ఇక పాఠశాలకు వచ్చిన పిల్లలందరూ శుభ్రంగా కాళ్లు చేతులు సబ్బుతో కడుక్కునే సదుపాయం కల్పించాలి. దీన్ని ఉపాధ్యాయులు పర్యవేక్షించాలి.
• ఇలా శుభ్రం చేసుకున్న పిల్లల్ని పాఠశాల ఆవరణలోకి పంపాలి.
• తర్వాత ముందే నిర్దేశించుకున్న దూరాల్లో వరుసక్రమంలో పిల్లల్ని కూర్చోపెట్టాలి. మాస్కూల విషయంగా జాగ్రత్తపడాలి. అవసర మైతే ప్రభుత్వమే వారానికొక మాస్కూను పిల్లలకు అందించాలి.
• స్థానిక డ్వాక్రా గ్రూపులచే ఇవి అందేలా చూడాలి.
• రెండో అంశం పిల్లల సంఖ్య, తరగతి గదుల లభ్యత, సర్వశిక్షా అభియాన్‌ ద్వారా, ఆర్‌టిఇ 2009 ద్వారా ఓవర్‌సేస్‌ అభివృద్ధి నిధుల ద్వారా దాదాపుగా తరగతి గదుల కొరత చాలా వరకు తగ్గిపోయింది.
• పైగా పెద్ద వైశాల్యంగల తరగతి గదులు, విశాల మైన వరండాలు అందుబాటులోకి వచ్చాయి. మరీ ఇబ్బందికరంగా ఉన్న పాఠశాలల్లో చెట్ల కింద నిర్వహించవచ్చు.
• ఇలా తరగతి గదిలో 20 మంది (బెంచికి ఇద్దరు చొప్పున) 10 బెంచీలకు సులభంగా కూర్చోవచ్చు.
• ఇంతకన్నాఎక్కువ మంది విద్యార్థులుంటే పెద్దగదులను వీరికి కేటాయించాలి. వరండాలో కలిపి కూర్చోబెట్టాలి.
• అయినా ఇబ్బంది ఉందని భావిస్తే చాలా ఆవాస ప్రాంతాల్లో దేవాలయాలు, చిన్నపాటి కమ్యూనిటీ హాళ్లు ఉంటాయి కాబట్టి వాటిని గ్రామసహకారంతో వాడుకోవాలి.
• ప్రస్తుతం ప్రభుత్వ పాఠశాలల్లో విద్యార్థుల సంఖ్య గణనీయంగా తగ్గింది.
• అత్యధిక పాఠశాలలో ఉపాధ్యాయ, విద్యార్థి నిష్పత్తి 1:10/1:20 అత్యధికంగా 1:30కి మించిలేదు.
• ఒకటి, రెండు శాతం పాఠశాలల్లో అదీ 8,9,10 తరగతుల్లో పిల్లల సంఖ్య కొంచెం ఎక్కువగా ఉంది.
• కొన్ని పాఠశాలలో 100 వరకు ఉన్నా 5గురు ఉపాధ్యాయులుంటే 1:20గా, నలుగురు ఉపాధ్యాయులుంటే 1:25గా విద్యా ర్థులుంటారు.
• వీరిని సులభంగా దూరాన్ని పాటిస్తూ కూర్చోబెట్ట వచ్చు.
• గత నాలుగు సంవత్సరాలుగా ఉపాధ్యాయుల నియామకం లేక విద్యార్థుల సంఖ్య ప్రాథమిక స్థాయిల్లో బాగా పడిపోయింది కూడా. సెకండరీ పాఠశాలల స్థితి ఇదే!
• అయినా విద్యార్థులు అధి కం అని భావిస్తే షిప్టు పద్ధతిలో కొన్ని తరగతుల్ని నడపవచ్చు.
• ఈ విధానం పట్టణాల్లో కూడా అమలు జరుగుతుంది. ఎందుకంటే ప్రధాన పట్టణాల్లోని ప్రభుత్వపాఠశాలల్లో విద్యార్థులసంఖ్యతక్కువే.
• ఈ విధానం అమలు చేస్తే ప్రైవేట్‌ పాఠశాలల విద్యార్థులు కూడా ప్రభుత్వ పాఠశాలలకే వస్తారు. ఈ పాఠశాలల్లో కూడా ఆంగ్ల మాధ్యమం ఉంది.
• నిజంగానే విద్యార్థుల సంఖ్య పెరిగితే ఉపాధ్యాయుల నియామకం చేయాలి. అలాగే కమ్యూనిటీ హాళ్లను, ఫంక్షన్‌ హాళ్లను ప్రభుత్వం అద్దెకి వాడుకోవాలి.ఈ విధానం ఉభయతారకంగా ఉంటుంది.
• ఈ కరోనా కష్టకాలంలో పట్టణాల నుంచి వచ్చే ఉపాధ్యాయులపై గ్రామస్తుల కు, తల్లిదండ్రులకు నమ్మకం లేకపోవడం.
• కరోనా నెగిటివ్‌ అనే నమ్మకం కలిగించాలంటే ఉపాధ్యాయులు విధిగా ఆయా ఆవాస ప్రాంతాల్లోనే ఉండాలి.
• ఇది ఇబ్బందికరమే అయినా పాఠశాలలు నడవాలన్నా, ఉపాధ్యాయరంగం భద్రంగా ఉండా లన్నా ఇది అనివార్యం. దీనికై ఉపాధ్యాయులే ముందుకు రావాలి.

Share on FacebookPlus on Google+

SUBSCRIBE TO OUR NEWSLETTER